Warsztat prowadziły przesympatyczne i niezwykle pomysłowe animatorki z Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów KLANZA: Katarzyna Żelazna, Monika Nizińska, Ewa Piątkowska oraz trenerka KLANZY Urszula Żyżyńska.
Szkolenie rozpoczęła mini-konfernecja o godzinie 16:00 w siedzibie Fundacji im. Doktora Piotra Janaszka PODAJ DALEJ w Koninie, w której udział wzięli uczestnicy warsztatów oraz inne osoby ze społeczności lokalnej zainteresowane innowacyjnymi metodami pracy z wykorzystaniem technik plastycznych.
Natomiast warsztaty twórcze dla uczestników z województwa Wielkopolskiego i Kujawsko-Pomorskiego odbyły się w Ośrodku szkoleniowym w Ślesinie. Miłą niespodzianką dla osób biorących udział w warsztacie był, pierwszego dnia wieczorem, seans z terapii dźwiękowej z wykorzystaniem mis i bębnów w wykonaniu Andrzeja Białasa „Endi"; terapia ta miała cel relaksacyjny.
Trzeciego dnia warsztatów, również w godzinach wieczornych, odbył się po raz drugi seans muzyczny i dodatkowo nasz terapeuta dźwiękowy wykonał każdemu indywidualny masaż dźwiękiem. Zainteresowanie było ogromne, jak można się domyślić – frekwencja 100%!.
Celem głównym warsztatu z plastykoterapii było poznanie różnych technik plastycznych, technicznych oraz manualnych i wykorzystanie ich w pracy z ludźmi o mniejszych szansach, czyli zarówno niepełnosprawnych ruchowo jak i intelektualnie. Warto wspomnieć , że plastykoterapia jest to terapia za pomocą sztuki wykorzystująca techniki plastyczne oraz kolory; plastyka jest najczęściej wykorzystywana właśnie w procesie arteterapii. Korzysta z najróżniejszych, niekonwencjonalnych technik plastycznych. Pełni wiele funkcji, z których najważniejszą zdaje się być możliwość formułowania swojej wypowiedzi w sposób niewerbalny, a tym samym bezpieczny dla zainteresowanego. Często jednak dzieło artystyczne staje się pretekstem do rozmów i dyskusji wokół tematu, który dana praca wyłania. Oprócz zajęć typowo plastycznych odbyły się również zajęcia i zabawy integracyjne. Uczestnicy poznali również zasady „Czarnego teatru" i wykonali dwie ciekawe sztuki.
Dwudziestoosobowa grupa uczestników tych warsztatów okazała się niezwykle zróżnicowaną grupą ludzi, gdyż jedni z nich, na co dzień pracują metodami plastyki, inni natomiast nigdy na drodze zawodowej nie mieli z nią doczynienia, lecz bardzo chcieliby ją wprowadzić do zajęć w aktualnej pracy z podopiecznymi. Grupa warsztatowa składała się z ludzi z różnych instytucji i organizacji pozarządowych takich jak: środowiskowe domy samopomocy, fundacje, zakłady pielęgnacyjno-opiekuńcze, warsztaty terapii zajęciowej i domy pomocy społecznej. Warsztaty mijały niezwykle pracowicie, ale nie brakowało również śmiechu i zabawnych sytuacji.
Margareta Dorabialska-Muś
Projekt dofinansował 
