Do mieszkań treningowych uczestnicy przyjeżdżają z lękiem i obawami. To normalne, nie wiedzą co ich czeka, jakich ludzi spotkają, ile będzie się od nich wymagać, czy dadzą radę?
Mnóstwo pytań i myśli kłębi się w głowie. Gdy ostatecznie podejmują decyzję o przyjeździe zaczyna się przygoda ich życia.
Uczestnicy poznają nowe miejsca, ludzi, zwyczaje panujące w mieszkaniach treningowych, plan dnia i nowe wyzwania, poznają swoje możliwości i ograniczenia. Ku ich zdziwieniu okazuje się, że mogą więcej niż im się wydawało. Dowiadują się, że potrafią zrobić to o czym wcześniej nawet nie śnili.
Zaczynają inaczej patrzeć na swoje życie, przeszłość i przyszłość. Wiedzą czego zmienić nie mogą, ale również są świadomi ile zmian zależy od nich. Po kilkunastu dniach pobytu okazuje się, że to miejsce nie jest już ryczącym w ich głowie lwem, ale przyjaznym domem w którym czują się swobodnie i bezpiecznie. Oczywiście, zdarzają się słabsze dni..a kto ich nie ma? To normalne, jednak nie poddają się. Codzienna aktywność, treningi i rehabilitacja uświadamiają im ile drzemie w nich siły i potencjału. Z każdym dniem budują nowe relacje i nawiązują przyjaźnie. Wędrują razem przez miasto nie omijając kina i restauracji. Razem płaczą i razem się śmieją. A kiedy zaangażowanie sięga zenitu nadchodzi on – koniec turnusu!
Znowu w głowie mnóstwo myśli, ale już nie tych pełnych lęku ale nadziei, nadziei na lepsze jutro. Pojawia się żal, że to już koniec.
Ależ to nie koniec! To dopiero początek, żegnaj lęku, bezradności, bezsilności. Witaj życie, nowe i samodzielne !
