Warsztat prowadziły dwie instruktorki – pedagodzy z Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu: Liliana Owoc Pierzchała i Karolina Ociepka.
Szkolenie rozpoczęła mini-konfernecja w siedzibie Fundacji im. Doktora Piotra Janaszka PODAJ DALEJ w Koninie, w której udział wzięli uczestnicy warsztatów oraz inne osoby ze społeczności lokalnej zainteresowane innowacyjnymi metodami pracy z wykorzystaniem dziedziny choreoterapii.
Natomiast warsztaty twórcze dla uczestników z województwa Wielkopolskiego i Kujawsko-Pomorskiego odbyły się w ośrodku szkoleniowym w Ślesinie. Miłą niespodzianką dla osób biorących udział w warsztacie był, pierwszego dnia wieczorem, seans z terapii dźwiękowej z wykorzystaniem mis i bębnów w wykonaniu Andrzeja Białasa „Endi"; terapia ta miała cel relaksacyjny. Trzeciego dnia warsztatów, również w godzinach wieczornych, odbył się po raz drugi seans muzyczny i dodatkowo nasz terapeuta dźwiękowy wykonał każdemu indywidualny masaż dźwiękiem. Zainteresowanie było ogromne!
Choreoterapia jest to arteterapia muzyczno-ruchowa – inaczej terapia tańcem wykorzystująca taniec w grupie. Obejmuje taniec, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, improwizacje ruchowe do wybranej muzyki. Wartości lecznicze tańca, które zdecydowały o jego coraz szerszym zastosowaniu w psychoterapii, to przede wszystkim: społeczny charakter tańca, różnorodność i atrakcyjność form tanecznych oraz możliwość oddziaływania na psychikę poprzez ruch, muzykę i kontakt psychiczny z ludźmi. Choreoterapię można stosować w pracy z pacjentami cierpiącymi na zaburzenia psychomotoryczne, zaburzenia psychiczne a także trudności w kontaktach z ludźmi. Szkolenie obejmowało: wprowadzenie do metod i technik pracy w choreoterapii (terapii tańcem); terapia tańcem w aspekcie psycho-edukacyjnym; terapia tańcem w aspekcie edukacyjno-kreacyjnym; terapia tańcem w aspekcie psycho-edukacyjno-kreacyjnym (trening integrujący); terapia tańcem w aspekcie terapeutyczno-kreacyjnym.
Dwudziestoosobowa grupa uczestników również i tych warsztatów okazała się niezwykle aktywnym i chętnym do współpracy zespołem ludzi. Znaczna większość uczestników nigdy nie miała do czynienia z choreoterapią, toteż z wielką ciekawością i zapałem brali w nich udział. Aby po powrocie z warsztatów mogli wprowadzić do zajęć w aktualnej pracy z podopiecznymi. Grupa warsztatowa składała się z ludzi z różnych instytucji i organizacji pozarządowych takich jak: fundacje, domy pomocy społecznej, ośrodki pomocy rodzinie, warsztaty terapii zajęciowej, środowiskowe domy samopomocy.
Warsztaty mijały niezwykle pracowicie, w atmosferze spokoju, skupienia oraz relaksu – typowo terapeutyczny charakter udzielił się wszystkim uczestnikom – oczywiście z dużym pożytkiem dla nich i zapewne w przyszłości dla ich podopiecznych.
Margareta Dorabialska-Muś
Projekt dofinansował 
